Hoe noem je ontbijt na twaalven? Geen brunch, of overgeslagen ontbijt. Laten we het maar op lunch houden. Toen ik voor de tweede keer mijn ogen open deed vandaag was het al na twaalven.
In de volle veronderstelling dat Nely naast me lag maar die was al lang ‘up and running’. Ja dat krijg je als het zo lang licht blijft en je daardoor geen melatonine (stofje dat je lichaam aanmaakt aks het donker wordt en dat er voor zorgt dat je wilt slapen) aanmaakt. Zo gaan de dagen wel snel als je de ochtend overslaat. Dan maar naar bed als het donker is…. Oh nee, dat wordt het hier niet. We zien wel.
Geen spannende dingen gedaan vooral reeeeellllllleeeeeeexxxxxxeeeeeeeedddd. Naast de camping staan we, aan het water met zicht op het haventje wat best wat beweging heeft met allerlei kleine bootjes van lokale bewoners/vissers. De camping zelf staat inmiddels bomvol en iedereen kijkt vol jaloezie naar ons plekje, heerlijk afgeschermd van alles en iedereen. Toch een goede keus geweest van Nely.
Naast de camping staan betekent geen electriciteit maar met de zonnepanelen redden we ons prima. We hebben zelfs een omvormer die er voor zorgt dat we onze eigen appelmoes kunnen maken in de blender. (En voor de shake natuurljk) Morgen gaan we toch weer echt verder.
Ondanks dat we aan een doodlopend stuk weg zitten (aan het begin-eind van het dal) kunnen we de boot nemen naar een volgend eiland en vandaar weer eens een wandelroute opzoeken.
O ja, wel gezwommen vandaag, twee keer zelfs. Je kan het eigenlijk geen zwemmen noemen, het is meer dippen. Tjonge jonge wat is het water koud hier.
IJs en ijskoud maar een ijsje is altijd lekker voor de afkoeling zo ook deze dip.
