Voor de wekker wakker, niets nieuws onder de zon. Zelfs Nely lag al naar het plafond te staren. Tegen zessen (‘s morgens) waren we zeker niet als eerste op de koaie maar konden gelukkig nog mee met de boot van zeven uur.
Na twee hele slappe bakjes koffie en een Marsje stonden we drie uur later aan de overkant. Ondanks dat de wind is was gaan liggen, was het op zee niet te doen om aan dek te staan, je waaide compleet uit de verschoning. Binnen hebben we drie uur lang naar het gejammer van een kind moeten luisteren met, naar ons inziens, twee zeer incompetente ouders. Ongelofelijk hoe dit gezin de hele reis iedereen bezig hielt.
We waren sowieso al van plan dit als reisdag aan te houden en flink wat kilometers te maken dus vandaag een keer geen musea of ander vermaak op boodschappen na. Net zoals thuis moet ieder schap bekeken worden en gaan we door ieder gangpad. Het liefst nog even overal aanzitten en lezen. Ik snap het echt niet maar vooruit. Halverwege de rit passeerden we de poolcirkel op 66º-33’, Nely lag een tukje te doen, maar werd precies één minuut voor het winkeltje wat daar is, wakker.
Er moesten nieuwe sokken gekocht worden want die wolle van de vorige keer waren tot op de draad versleten. Op een gegeven moment zijn we van de ‘grote’ weg gegaan om een plekje vrij camperen te vinden.
Na 3 kilometer werd het te steil via de onverharde weg. Dit deed de discussie weer opladen dat er toch een ‘four wheel drive’ camper moest komen, droom van Nely in plaats van een dubbelasser, droom van mij. Gezien het plekje waar we uiteindelijk terecht gekomen zijn bleek dat we het beste uit zijn met onze eigen camper. Gelukkig maar.
Vervolgens buiten gekookt wat toch leuker is als binnen, met de luifel uit, gezien we af en toe een buitje hadden maar dat mocht de pret niet drukken.
