De wekker gezet om niet de dag te verslapen om ons doel te bereiken vandaag. Doelen eigenlijk. Eerst nog een keer de berg op naar de watervallen maar toen de wekker bij Nely ging ben ik heel stil blijven liggen en daarna werd het toch echt te laat om nog te gaan. Hier hebben we het samen niet over gehad, we kennen elkaar goed genoeg.
Op naar het plaatsje Geilo. Hét wintersportoord hier in Noorwegen wat we ieder jaar aan doen. Deze plek ligt op de route naar Oslo dus waarom niet. We hebben een boodschappenlijstje; waterzak, fluitje en EHBO -kit, allemaal voor onze survival tochten die nog naar komen. Het passen van een rugzak doen we ook ieder jaar, hoe duurder hoe mooier maar kijken kijken kijken en niet kopen. Ook nog een handdoek gekocht opvouwbaar tot formaat luciferdoosje, zoooo handig.
Vier latte machiato’s met dubbele espresso, cheese cake met room (de lekkerste ooit!!) en een klein gebakje met aardbeien verder, ging de zon ook achter de wolken en werd het tijd naar Oslo te rijden, alles binnendoor en over de kleine weggetjes wel te verstaan. In Noorwegen kan je bij iedere pomp hotdogs kopen, dat doen wij natuurlijk niet meer , die maken we tegenwoordig zelf. Dit keer als lunch, om half vier!!! Gaan we naar onze eigen plek aan de haven of proberen we wat anders.
Het werd wat anders. Dit is onderweg nog wel zeven keer gewijzigd van wel naar niet, maar toch zijn we op een camping in het noorden van Oslo aangekomen. We staan op ons verzoek tussen de tenten en niet op asfalt. Enig meelijden overvalt me met sommige mensen wanneer er een stortbui overtrekt maar volgens mij was ik de enige en ging iedereen verder met zijn leven. Halftien (‘s avonds!): koffietijd.
De batterijen van Nely haar opschuimer zijn leeg, dus doet ze dat met weet ik het wat. Als ik mij koffie al lang en breed op heb hoor ik nog steeds de schuurgeluiden in het pannetje melk. Een koekje bij de koffie is ook iets wat we alleen op vakantie doen. Krijgen we thuis visite kunnen we nooit iets aanbieden bij de koffie maar als we op vakantie zijn nou dat gaat het kastje amper dicht.
Vandaag heb ik een pak koekjes open gemaakt; de verpakking schuurde helemaal kapot. Oh! zei Nely dat is zonde, dan worden ze taai. Hahahahahaha, wie Nely kent weet wel beter. Op het pak koekje staat overigens in het Noors: chocolate-therapie :-).
Morgen naar de big city. Plan is met de fiets maar dat weet je bij ons nooit.
