Ieder voordeel heeft zijn nadeel. Een soort van haat liefde verhouding. Dit is in twee zinnen HelloFresh (HF). Oh, nog een derde; je kan niet met en je kan niet zonder.
Na zo'n driehonderd pakketten hebben we het vermoeden dat we wel ervaringsdeskundigen zijn voor wat betreft deze doe het zelf maaltijden.
Iedereen zal zijn of haar reden hebben om voor dit soort experience te kiezen. Wij hebben wel een top drie maar met stip op één staat; gebrek aan inspiratie. We willen alle dagen gezond, lekker, verrassend, afwisselend, makkelijk, niet te lang, maar toch voorbeeldig koken.
Ga er maar aan staan. Een week van te voren al je boorschappen verzinnen voor heel de week of iedere dag opnieuw in diezelfde supermarkt langs de bekende rekken struinen naar een keer iets anders dan hollandse, italiaanse of chineese pot.
Om maar te beginnen met de grootste leugen van HF: de tijd die op het formulier of de app staat, hoe lang je bezig bent om het gerecht te maken. Natuurlijk is het niet de bedoeling van HF om hierover te liegen maar betekent dit dan dat wij zulke slechte koks zijn?
Worden we teveel afgeleid onder het koken. Praten we te veel? (soms koken we ook om de beurt!). Ligt het aan het feit dat er altijd iets gedronken 'moet' worden als we de vis laten zwemmen? Ik weet het niet.
Het zou mooi zijn als met dat alles enigszins rekening gehouden zou worden zodat het geloofwaardig overkomt. En ja na een paar honderd maaltijden en wat gesprekken met lotgenoten kom je dan eindelijk wel al tot deze conclusie.
Ingrediënten die ontbreken overkomt ons eigenlijk nooit. Het is in al die keren twee keer gebeurt dat we geen pakket kregen als gevolg van weersomstandigheden. Eén keer was de buitentemperatuur te hoog en niet verantwoord om de doos voor de deur te zetten in de stralende zon. Ik hoor u denken: en de achterdeur dan.
Tja, hoe zeg je dit netjes? Ieder week komt er een iemand het pakket afleveren. De spaarzame momenten dat zij thuis zijn en het pakket aanpakken, vergt altijd het nodige van ons praatje 'over de grens'. Geeft niets, maar het briefje aan de deur met het verzoek het pakket bij de achterdeur te zetten hebben we (nu nog) alleen in het Nederlands.
Reden van dit stukje is overigens: de tweede niet levering van het pakket: regen, heel veel regen maar met briefje én routebeschrijving richting de achterdeur. Tevergeefs.
Wat niet tevergeefs gaat is de automatische incasso, vanzelfsprekend onze stornering/terugboeking en daarna de talloze dreigmails / aanmaningen alsnog te moeten betalen voor het niet geleverde,
Ga er maar aanstaan. Eerst communiceren met een chatbot, daarna met iemand uit Verwegistan, die je niet wil doorverbinden met een hoger echelon.
Het komt zo nu en dan voor dat we vergeten te pauzeren of onze (lees HF's) keuze aan te passen. Dan krijg je wat de pot schaft. In ons geval zoveel mogelijk groente, vis noch vlees, kruiden des te meer. Vaak zijn dit niet onze eerste keuzes. Zo ook afgelopen week.
Nu. in deze tijd, de kook uitdaging geheel aan mij is en ik dus vergeten was het menu aan te passen, moet ik me dagelijks over een hele hoge grens tillen om de zin in koken naar boven te halen daar het recept / smaak mij niet aanstaat, tweede reden van dit stuk(je).
De menukaart had ik reeds verscheurd en met het pakket, dat toch wel erg zwaar aanvoelde boven de prullenbak, wekte dit toch enige nieuwsgierigheid op.
Wat bleek; de inhoud was voor vier personen! Alles dubbel. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen deze ingrediënten weg te gooien. Hoewel ik niet in de oorlog ben geboren, heb ik toch enige opvoeding genoten.
Met de nodige tegenzin....weet je hoeveel snijwerk een dubbel pakket is, (dit voor de experts onder ons) aan het pakket begonnen.
Meer dan anderhalf keer de tijd die op de kaart stond bezig geweest voor de bereiding maar dat was geen verrassing.
Maar het was lekker.....lekker...blij dat het een dubbel pakket was. Morgen weer, maar dan alleen maar opwarmen :-)
Reactie plaatsen
Reacties